Μία
αυτοάνοση νόσος είναι μία νόσος που προκαλείται όταν το ίδιο το ανοσοποιητικό
σύστημα του οργανισμού επιτίθεται τα κύτταρα του ίδιου του σώματος μας.
Τααυτοάνοσα νοσήματα μπορούν να ταξινομηθούν σε:
Συστηματικά
αυτοάνοσα νοσήματα. Αυτά συμβαίνουν όταν τα αντισώματα επιτίθενται και ειδικά
αντιγόνα, σε όχι περισσότερο από ένα όργανο ειδικότερα. Υπάρχει μια ομάδα
ασθενειών που, παρά το γεγονός ότι ορισμένα ειδικά αντιγόνα ορισμένων οργάνων
δεν έχουν αποκλειστικότητα για αυτά, όπως η πολυμυοσίτιδα. Το καλύτερο
παράδειγμα για αυτό το είδος της νόσου είναι συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, ο
οποίος εμφανίζεται πιο συχνά στις γυναίκες.
Τοπικά
σύνδρομα (όταν αφορά συγκεκριμένο όργανο) Αυτά μπορεί να είναι ενδοκρινικού
χαρακτήρα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1,η
νόσος του Addison, η
θυρεοειδίτιδα του Hashimoto. Επίσης, μπορεί να έχουν και δερματολογικό
χαρακτήρα, όπως η παρανεοπλασματική πέμφιγα, αλλά και αιματολογικό, όπως
αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία).
Υπάρχει
μια κατηγορία χημικών ουσιών που προέρχονται από φυτά. Τα σκευάσματα αυτά, είναι γνωστά ως βιοφλαβονοειδή και σύμφωνα με
κλινικές μελέτες, μπορεί να βελτιώσουν τα συμπτώματα που σχετίζονται με
αυτοάνοσες διαταραχές.
ΤΣΑΙ:
Το
μαύρο τσάι έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε σύνθετα φλαβονοειδή όπως η
θειοφλαβίνη και θειορουβικίνη, ενώ το πράσινο είναι πλουσιότερο σε απλά
φλαβονοειδή όπως οι κατεχίνες. Το τσάι (πράσινο και μαύρο) είναι πλούσιο σε
φλαβονόλες, οι οποίες δεν επηρεάζονται από τη διαδικασία ζύμωσης, ενώσεις που
μπορεί να είναι επωφελείς για τα αυτοάνοσα νοσήματα.
ΜΗΛΑ:
Το
μήλο περιέχει και άλλα μέταλλα όπως τον χαλκό και τον σίδηρο και τις βιταμίνες
Α, Ε, Β1, Β2 και Β6 καθώς και μικροθρεπτικά όπως η χολίνη.
Τα
μήλα είναι επίσης πλούσια πηγή πολυφαινολών. Αυτές οι φυτικές ενώσεις είναι
πιθανόν υπεύθυνες για πολλά από τα οφέλη του μήλου στην υγεία. Η φλούδα του
μήλου περιέχει το μισό περιεχόμενο των φυτικών ινών και πολλές από τις
πολυφαινόλες.
ΚΑΡΟΤΑ:
Πέρα
από τις αντικαρκινικές του ιδιότητες, το καρότο είναι καλή πηγή βιταμίνης Α, η
οποία μπορεί να βοηθήσει στα προβλήματα όρασης ενώ, τα αντιοξειδωτικά και τα
φυτοχημικά που περιέχει μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του σακχάρου, να
καθυστερήσουν τα συμπτώματα της γήρανσης, αλλά να ενισχύσουν και το
ανοσοποιητικό σύστημα.
ΤΖΙΝΤΖΕΡ:
Φημίζεται
για τις αντιοξειδωτικές και ανοσορρυθμιστικές του ιδιότητες. Μειώνει τα επίπεδα
χοληστερίνης στο αίμα, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική δράση. Βοηθά
στην καλή χώνεψη και καταπολεμά τη ναυτία. Oι Κινέζοι το συνιστούν εδώ και 2000
χρόνια για τη βελτίωση στομαχικών διαταραχών και για την καλύτερη λειτουργία
του πεπτικού συστήματος. Τονώνει τον
οργανισμό και απαλύνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος, του στομαχόπονου και
του πονοκεφάλου. Έχει ακόμη αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση. Πολλοί
επιστήμονες πιστεύουν ότι το τζίντζερ βοηθάει στη μείωση των αρθριτικών
ενοχλήσεων. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται ακόμη περισσότερες μελέτες για την
επιβεβαίωση των πιθανών του δράσεων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Βοηθάει
στο αδυνάτισμα. Το τζίντζερ δημιουργεί αίσθημα κορεσμού, καταστέλλει την όρεξη,
έχει ελάχιστες θερμίδες και κάνει τον μεταβολισμό να δουλέψει στο φουλ ώστε να
κάψει λίπος. Βελτιώνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες Η καθημερινή κατανάλωση
τζίντζερ βελτιώνει τη μνήμη και τη γνωστική λειτουργία προστατεύοντας τον
εγκέφαλο από το οξειδωτικό στρες.
ΩΜΕΓΑ
3:
Χιλιάδες
ιατρικές μελέτες έχουν αποδείξει τον ευεργετικό ρόλο τους στην φυσιολογική
λειτουργία της καρδιάς, του εγκεφάλου και των ματιών.
Ακόμη,
συμμετέχουν στις φλεγμονώδης διαδικασίες ρυθμίζοντας τη φλεγμονή, επειδή
διαμορφώνουν την έκφραση των γονιδίων που σχετίζονται με αυτή. Στη ουσία τα
Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, μειώνουν τις κυτοκίνες και το μονοπάτι NF-κB που προάγουν
τη φλεγμονή και αυξάνουν την έκφραση της MGST1 πρωτεΐνης που εντοπίζεται στο
ενδοπλασματικό δίκτυο και στην εξωτερική μιτοχονδριακή μεμβράνη και εμπλέκεται
στην πρόληψη της φλεγμονής, επειδή προστατεύει από το οξειδωτικό στρες.
Τα
Ωμέγα 3 έχουν την ιδιότητα να μειώνουν τα τριγλυκερίδια και να ευνοούν την καλή
κυκλοφορία του αίματος, αναστέλλοντας την ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων από
προϊόντα της λιποξυγονάσης.
Προκαλούν
το αίσθημα κορεσμού
•
Βοηθούν στην αποφυγή πολλών διαταραχών του γαστρεντερικού όπως: δυσκοιλιότητα,
σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, εκκολπωμάτωση του παχέος εντέρου,
αιμορροΐδες,κιρσοί και ραγάδες.
•
Συμβάλλουν στην προστασία από διάφορα νοσήματα όπως: καρκίνος του παχέος
εντέρου – καρδιοαγγειακά, διαβήτης, υπερχοληστεριναιμία
•
Παρέχουν άπεπτο υπόλειμμα που είναι απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία του
παχέος εντέρου
•
Οι τροφές που είναι πλούσιες σε ίνες, δηλαδή τα φρούτα, τα λαχανικά και τα
δημητριακά, παρέχουν και πολλά θρεπτικά συστατικά (βιταμίνες, άλατα,
αντιοξειδωτικούς παράγοντες).
Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ