Ο Mandragora autumnalis.Μανδραγόρας είναι φυτό του γένους των δικοτυληδόνων της οικογένειας
Είδη
Γνωστότερα
είναι τα είδη Μανδραγόρας ο φθινοπωρινός ( Mandragora autumnalis),
με μοβ άνθη τα οποία εμφανίζονται το φθινόπωρο και Μανδραγόρας ο φαρμακευτικός
( Mandragora officinarum), με λευκοπράσινα άνθη τα οποία
εμφανίζονται την άνοιξη.
Τοξικότητα- ιδιότητες και χρήση.
Η
τοξικότητά του οφείλεται στην παρουσία των αλκαλοειδών σκοπολαμίνη, υοσκαμίνη
και ατροπίνη. Οι ουσίες αυτές που περιέχονται σε μεγαλύτερο ποσοστό στη ρίζα
είναι πολύτιμες από φαρμακευτική άποψη. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι
χρησιμοποιούσαν τον μανδαγόρα ως υπνωτικό, αναλγητικό και ηρεμιστικό, ενώ κατά
τον μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό σε εγχειρήσεις. Έχει χρησιμοποιηθεί
κατά τον 18ο αιώνα έναντι της κατάθλιψης, των σπασμών των ρευματικών πόνων και
των χοιραδικών όγκων. Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να διεγείρει μανία και
παραλήρημα στον ασθενή, καθώς πρόκειται για οπιούχο φυτό με θανατηφόρο δράση σε
μη ελεγμένες δόσεις.
Στην
Κρήτη συνήθιζαν παλαιότερα, να σκαλίζουν το χώμα γύρω από το φυτό του
μανδραγόρα και να δένουν στη ρίζα του μίαν αίγα (κατσίκα), η οποία τραβώντας
ξερρίζωνε το φυτό.
Ακόμη
θεωρούνταν μεταγενέστερα ότι αν πιεις το αφέψημα της ρίζας του θα κάνεις
αρσενικά παιδιά, εξ ου και η ονομασία του σερνικοβότανο.
Η
μανδραγορίνη που περιέχει είναι ένα ισχυρό υπνωτικό και ναρκωτικό.
-Είναι
εμετικό και καθαρτικό προξενώντας συστολές στο στομάχι.
Προσοχή:
Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε
συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του
κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική
αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.
πηγη: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B1%CF%82?veaction=edit§ion=4
Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ